Demokratik Alevi Dernekleri (DAD), HDP, EMEP, Alevi Bektaşi Federasyonu Pir Sultan Amed Şubesi, Sosyalist Meclisler Federasyonu (SMF), Dersim Dernekleri Federasyonu (DEDEF), Avrupa Demokratik Dersim Birlikleri Federasyonu (ADEF) öncülüğünden Seyit Rıza’nın idam edildiği 19.38’de Seyit Rıza Meydan’ında anma etkinliği düzenledi.

İmzası bulunan kurum temsilcileri ile çok sayıda kişinin katıldığı anmada Seyit Rıza’nın büstü önünde katliama dair fotoğraflar sergilendi. “Hiçbir şeyi unutmadık, hiçbir şeyi affetmedik” pankartının açıldığı anmada, mumlar ile 1937-38 tarihi yazılarak etrafına karanfiller bırakıldı.

Saatler 19.38’i gösterdiğinde ise anmaya katılanlar katliamda yaşamını yitirenlerin anısına saygı duruşunda bulundu. Ardından anmayı düzenleyenlerin ortak basın metnini Sanatçı Nurettin Güleç okudu. Dersim katliamının 1925’te planlandığını, 4 Mayıs 1937’de hayata geçirilme kararı alındığını anımsatarak, 10 binlerce insanın katledildiğini, 10 binlercesinin ise sürgün edildiğini söyledi.

Güleç, Dersim’de yaşananların soykırım olduğunu yineleyerek, bunun planlayıcısının da Meclis olduğunu belirtti. Güleç, “Benzer katliamlar, insanlık suçları, dünyanın pek çok yerinde yapıldı. Ancak bunların çoğuyla yüzleşme yaşandı. İnsanlığın vicdanında lanetlendi. Dünyada 40’a yakın ülkede yaşanan bu tür ağır acılar ve sonucunda meydana gelen travmalar, bir özeleştiri temelinde çözüme ve huzura ulaştırıldı. Tüm bu iyi ve insani örneklere rağmen hala deve kuşu gibi kafasını kuma gömerek Dersim soykırımını yok sayan devlet ve hükümetin karanlık zihniyetini lanetliyoruz. Bunun insanlıkla demokrasiyle bir yanı yoktur. Yaşanan soykırım travma sadece Dersimlilerin değil, insanlığın ortak travması ve davasıdır” dedi.

Güleç, yapılması gerekenleri şöyle sıraladı: “Türkiye devleti Dersimlilerden resmi olarak özür dilemelidir. İdam edilen Seyit Rıza ve arkadaşların mezar yerleri açıklanmalıdır. Dersim’de bir insanlık müzesi kurulmalı, 4 Mayıs anma günü olarak kabul edilmelidir” taleplerinde bulundu.

Açıklamanın ardından hep birlikte Kürtçenin Kırmançki lehçesinde şarkılar söyleyerek ağıtlar yakıldı.

Anmaya katılanlar göz yaşlarına hakim olamazken, yaktıkları mumlarla kaybettiklerini andı.